Uroczysta akademia pożegnania absolwentów 2018/2019

,,Nie wierzyłem
Stojąc nad brzegiem rzeki, która była szeroka i rwista,
że przejdę ten most,
spleciony z cienkiej, kruchej trzciny
powiązanej łykiem.
Szedłem lekko jak motyl
I ciężko jak słoń.
Szedłem pewnie jak tancerz
I chwiejnie jak ślepiec.
Nie wierzyłem, że przejdę ten most,
Nie wierzę, że przeszedłem.“

Tymi słowami oraz pieknym polonezem ósmoklasiści rozpoczeli uroczystość podczas której pożegnali szkołę i wszystkich tych, których w niej spotkali, a szczególnie nauczycieli, wychowawców, dyrekcję oraz rodziców, którzy zabiegali o to, by wyrośli z nich ludzie mądrzy, odpowiedzialni, umiejący oferować swoje serce innym. 18 czerwca 2019 roku, to był wyjątkowy dzień, pełen wzruszeń, zadumy i nadzieji. Oto słowa absolwentów: ,,Spędziliśmy razem 9 lat. Tu przeżywaliśmy radości sukcesów i gorycz porażek. Tu znaleźliśmy przyjaciół i wspólnie poznawaliśmy otaczający nas świat. Każdy z nas pozostawi w tej szkole cząstkę siebie.Teraz nadszedł czas rozstania, kończy się wspólna droga. W imieniu wszystkich absolwentów kl. VIII z całego serca pragniemy podziękować Panu Dyrektorowi, za to że opiekował się Pan nami i troszczył o nas, dbał o nasze bezpieczeństwo oraz chciał, żeby szkoła była naszym drugim domem. Podziękowania kierujemy również do naszych wychowawców i nauczycieli, którzy pomagali nam zdobyć wiedzę. Próbowali rozbudzić w nas ciekawość świata. Starali się pogłębiać naszą naukę na każdym przedmiocie. Przez te lata ich największym celem było naprowadzenie nas na taką drogę, abyśmy wyrośli na wartościowych i uczciwych ludzi. Mamy nadzieję, że będziecie nas dobrze wspominać. Dziękujemy wam za trud serca, jaki nam okazaliście. Dziękujemy również naszym kochanym rodzicom za pomoc w możliwości ukończenia szkoły. Pilnowaliście nas na każdym kroku, chcieliście żebyśmy mieli jak najlepsze stopnie i zachowanie. Mamy nadzieje, że zapomnicie o naszych błędach, a w pamięci Waszej zostaną tylko dobre chwile. Dziękujemy wszystkim, którzy sprawili, że nowe nieznane nam przed dziewięcioma laty miejsce było przyjazne. Tutaj czuliśmy się swobodni, rozumiani i bezpieczni. Staliśmy się coraz doroślejsi i bogatsi w umiejętności i wiedzę. A dzisiaj kłaniamy się bardzo nisko. Naszym młodszym koleżankom i kolegom zostawiamy uśmiech dobrych chwil. W sercach Waszych niech zawsze zostanie radość z mądrze minionych tu dni. Dziś już rozstajemy się z Wami i wierzymy, że spotkamy się w dorosłym życiu.

"Do zobaczenia w dorosłym życiu
Na innej drodze, na innym szlaku
Z bagażem wspomnień na dnie, w ukryciu
Wśród masy pytań w pełnym plecaku.
Przyszłość jak wielki znak zapytania
Pełna rozterek i niepokoju.
Bez odpowiedzi na takie pytania
W codziennej pracy, w chwilach spokoju.
Stoimy w progu tej naszej drogi
Tacy malutcy, tacy nieśmiali
Z cichą nadzieją, by los nie był srogi
Byśmy do celu dotarli cali
Otwarci, prawi, pełni miłości,
Idźmy odważnie przez nasze życie,
By w końcu drogi bez wątpliwości
W lustro popatrzeć na swe odbicie".

Zdjęcia do obejrzenia w fotogalerii, lub kliknij tutaj

Natalia Tyszuk